فهرست تفسیرهای روایی شیعه

• متن این تفسیر تا پایان آیه ۲۸۲ سوره بقره موجود است.
• طبق تحقیق‌های به عمل آمده انتساب این تفسیر به امام حسن عسکری علیه‌السلام نادرست است.

تفسیر کتاب از تفاسیر تأویلی شمرده شده و تأویل‌های دور از ذهن در آن بسیار است.

حاوی روایاتی است که آیه‌ای از آیات قرآن را در وصف امیرالمومنین علیه‌السلام می‌داند.

ترتیب آیات در آن رعایت نشده است.

مفسر اسباب النزول را از موضحات آیات دانسته، با اشاره و نقل آن مطلب خود را تکمیل کرده است.

از او تفسیر زبدة التفاسیر و خلاصة المنهج منتشر شده است.

تفسیری اجتهادی–روایی است که از اعمال نظر مفسر اثر گرفته است.

با وجود تلاش علمی فراوان در تفسیر البرهان، این کتاب بخشی از روایات ضعیفه در غلو و تحریف را دربردارد.

از جمله تفاسیر اجتهادی به شمار می‌رود.

مقدمه این کتاب از بهترین مقدمات تفسیری در بیان مطالب ضروری است که هر مفسر باید بداند.

مفسر در این کتاب ضمن بهرگیری از روایات در تفسیر به نقد و ارزیابی این روایات در دلالت بر آیه می‌پردازد.

مطالب غیرروایی در شأن نزول، لغت، قرائت و اعراب آیات غالباً از تفسیر بیضاوی اخذ شده است.

برای مختصر بودن، در کتاب از رموزی استفاده شده که در مقدمه به توضیح آنها پرداخته است.

جمع بین روایات و رفع تعارض آنها در موارد خاص و ارزیابی‌های رجالی از روش این کتاب تفسیری است.

در جمع‌آوری، توجهی به اسانید و قوت احادیث نداشته، روایات ضعیف السند و مرسل فراوانی در این تفسیر مشاهده می‌شود.

تقطیع روایات در این تفسیر دیده می‌شود.

سلسله اسناد احادیث حذف شده است.

در این تفسیر از اسرائیلیات استفاه شده است.

به عنوان ماحصل مهمترین تفاسیر امامیه و اهل سنت شناخته می‌شود.

این تفسیر، از تفاسیر بلاغی و ادبی و شرح و حاشیه‌ای بر تفسیر بیضاوی نیز محسوب میگردد.

از روایات نورالثقلین فراوان استفاده کرده است.

از جمله تفسیر روایی-اجتهادی محسوب می‌شود.

معروف به تفسیر وسیط شبر است.

این تفسیر، گردآوری شده روایات تفسیری منسوب به امام حسن عسکری علیه‌السلام تفسیر عیاشی و تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی است.

مباحث مربوط به ولایت امیرالمومنین به طور مفصل بیان شده است.